Profesor Helena Świda – Szaciłowska zajmowała się działalnością translatorską i pisarską, przełożyła m.in. dramaty F. Hochwäldera, R. Rollanda, J. Greena, J. Geneta, farsę Camolettiego oraz 17 tekstów piosenek E. Piaf. W 2018 roku, z okazji 50 – lecia Szkoły Muzycznej im. Tadeusza Szeligowskiego w Lublinie. Drukiem ukazały się „Moje kręte ścieżki czyli śpiewacze wspomnienia” Heleny Świdy – Szaciłowskiej.

„Pani Profesor w gronie nauczycieli pieszczotliwie nazywana Helutą, związana była z naszą szkołą od pierwszych dni jej istnienia. Była nauczycielką śpiewu solowego, ale przede wszystkim koncertującą śpiewaczką. Swoim przepięknym, głębokim mezzosopranem zachwycała liczne grono melomanów. Koncerty w Filharmonii Lubelskiej z jej udziałem były zawsze wielkimi wydarzeniami. Na kartach Kroniki Szkolnej zapisane jest wykonanie Magnificat Jana Sebastiana Bacha, w którym Pani Szaciłowska była jedną z solistek”- wspomina Pani Profesor Danuta Wysok

Helena Świda – Szaciłowska ur. w 1928 r. w Warszawie, zm. w 2016 w Lublinie. W r. 1951 ukończyła romanistykę KUL, gdzie potem była asystentem. W latach 60 była solistką Państwowej Opery Objazdowej w Warszawie oraz Teatru Wielkiego. Po powrocie do Lublina, solistka Filharmonii. W 1968 r. objęła klasę śpiewu w Szkole Muzycznej im. Tadeusza Szeligowskiego.

Pozostawiła dwa tomy wspomnień: Moje kręte ścieżki”, Wszystko, co pamiętam”, kilka opowiadań i wiersze.

 

Osoby zainteresowane zakupem Wspomnień Heleny Świdy – Szaciłowskiej  „Moje kręte ścieżki” 

informację mogą uzyskać w Bibliotece Szkoły