Szkoła została powołana zarządzeniem ówczesnego Ministra Kultury i Sztuki nr 99 z dnia 25 września 1968 r. Otrzymała nazwę Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia w Lublinie. Dyrekcję powierzono doświadczonemu pedagogowi i organizatorowi -Włodzimierzowi Dębskiemu. Pracę dydaktyczną rozpoczęto od 1-go września tegoż roku, chociaż oficjalnie dekret powołujący ukazał się z datą 1 stycznia 1969 roku (wtedy Szkoła weszła do planu budżetowego). Siedzibą był budynek (a właściwie 6 sal lekcyjnych na III piętrze) przy ul. Krakowskie Przedmieście 55, w którym odbywały się jeszcze lekcje instrumentalne Liceum Muzycznego (które stopniowo przeprowadzało się do nowego budynku przy ul. Muzycznej), pracował Zakład Geodezji i stołówka należąca do Związku Nauczycielstwa Polskiego, a także mieszkało kliku lokatorów prywatnych. Pracę utrudniała nie tylko zbyt mała baza lokalowa, ale również braki instrumentów i pomocy dydaktycznych. Trudności te skutecznie były przezwyciężane dzięki wysiłkom dyrektora Dębskiego i wielkiemu zaangażowaniu i oddaniu wszystkich nauczycieli. Wśród uczniów znaleźli się przede wszystkim członkowie Orkiestry Wojskowej Garnizonu Lubelskiego, którzy choć grali w orkiestrze wiele lat, nie posiadali odpowiedniego wykształcenia muzycznego. Powołanie Szkoły Muzycznej II stopnia dało szansę na uzupełnienie takiego wykształcenia, a także otworzyło możliwości kształcenia muzycznego tym, którzy wiekowo nie mieścili się w Liceum Muzycznym. Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia „weszła” tym samym na miejsce Społecznej Średniej Szkoły Muzycznej Towarzystwa Muzycznego.

W czerwcu 1973 roku mury szkoły opuściło pierwszych 20 dyplomantów – i co jest warte podkreślenia – aż 8 solistów wzięło udział w pierwszym koncercie absolwentów grających z Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej.

Od września 1975 r. do sierpnia 1979 r. funkcję dyrektora szkoły pełnił Zdzisław Janczuk. W tym okresie znacznie poszerzono bazę lokalową szkoły (odzyskiwano sale po Liceum Muzycznym i lokatorach) a także nawiązano stałą współpracę z Orkiestrą Filharmonii Lubelskiej na wspólne wykonywanie z chórem szkolnym wielkich dzieł muzyki kantatatowo-oratoryjnych. Rozszerzono działalność koncertową uczniów o koncerty w różnych miastach regionu, a także zainicjowano koncerty na cele społeczne (m.in. na budowę wioski dziecięcej w Biłgoraju, rewaloryzację lubelskiej starówki, Centrum Zdrowia Dziecka, Szpital „Matki Polki”).

1-go września 1976 r. wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniu środowiska Szkoła rozszerzyła swoją działalność o Szkołę I stopnia z działami dziecięcymi i młodzieżowym i otrzymała nazwę: Państwowa Szkoła Muzyczna I i II stopnia w Lublinie.

W maju 1978 r. podczas uroczystości X-lecia szkoła otrzymała imię polskiego kompozytora związanego z Lublinem – Tadeusza Szeligowskiego. Na uroczystości obecni byli – żona i syn kompozytora, którzy zachwyceni byli poziomem artystycznym szkoły.

Od września 1979 do grudnia 1981 roku funkcję dyrektora pełnił Marian Chyżyński W tym okresie kontynuowane były plany koncertowe Szkoły, a także wprowadzono nowości w postaci m.in. powołania przedszkola muzycznego .

Od lutego 1982 r. do sierpnia 1986 r. ponownie stanowisko dyrektora Szkoły szkoły powierzono Zdzisławowi Janczukowi.

5 kwietnia 1983 r. pożar budynku zakłócił pracę Szkoły. Zniszczenia spowodowały przede wszystkim tony wody lane na palący się dach (ogień zaprószyli uciekinierzy z domu dziecka). Do końca roku pracowaliśmy w bardzo trudnych warunkach, korzystając z lokali zaprzyjaźnionych placówek muzycznych. Nie wpłynęło to jednak na obniżenie poziomu pracy Szkoły ani na odwołanie zaplanowanych koncertów.

Od września 1986 do sierpnia 1989 r. funkcję dyrektora pełniła Marta Szermińska. Za jej dyrekcji nawiązano współpracę z zagranicznymi szkołami muzycznymi: w Pleven (Bułgaria), Debreczyn (Węgry), Stendhal (Niemcy)

W latach 1989 – 1991 funkcję dyrektora pełniła Ewa Minicka.

Od września 1991 r. stanowisko dyrektora powierzono Honoracie Pukos, która pełni tę funkcję nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. „Dyrektorowanie” Honoraty Pukos rozpoczęło się od problemów z budynkiem przy Krakowskim Przedmieściu. W wyniku reprywatyzacji prawa do tego budynku odzyskał Janusz Odrowąż – Pieniążek, który postawił przed Dyrekcją niemożliwe do spełnienia wymagania finansowe.

Rok szkolny 1993/94 zainaugurowany był już w nowym budynku przy ul. Gospodarczej. W miarę stabilna sytuacja lokalowa (zniknęła groźba likwidacja placówki) sprzyjała dynamicznemu rozwojowi szkoły. Zwiększała się ilość koncertów na terenie szkoły i w środowisku. Uczniowie z powodzeniem reprezentują szkołę na licznych przesłuchaniach i konkursach regionalnych i co jest warte odnotowania – zagranicznych. Licznymi sukcesami może poszczycić się orkiestra szkolna, która koncertuje nie tylko w naszym mieście ale odnosi sukcesy również poza granicami Polski (Węgry, Austria, Słowacja, Belgia). Niezliczoną ilość imprez kulturalnych na terenie miasta uświetnia zawsze zespół Szeligowski Brass Band. Przy ulicy Gospodarczej szkoła pracowała 15 lat. Kiedy definitywnie odrzucono plany budowy sali koncertowej i rozbudowy szkoły na tamtym terenie grupa nauczycieli i rodziców pod niezmordowanym przewodnictwem Dyrektor Honoraty Pukos i Teresy Białas rozpoczęła starania o nowy budynek przy ul Narutowicza. Starania zakończyły się sukcesem.

Rok szkolny 2008/2009 rozpoczęliśmy już w nowym budynku. Chociaż dla potrzeb szkoły wyremontowano tylko sale na drugim piętrze i do godziny 14 na pierwszym piętrze uczyli się jeszcze uczniowie Gimnazjum nr 13, nadzieja na uzyskanie własnej dobrze przystosowanej szkoły łagodziła niedogodności, których nie dało się na razie zlikwidować.

Od roku szkolnego 2009/2010 Szkoła miała do dyspozycji cały budynek, ale wymagał on jeszcze wielu przeróbek i adaptacji (przede wszystkim wytłumienia i remontu dachu), a więc po raz kolejny trzeba zabiegać o finanse na kapitalny remont i modernizację budynku. Nie da się zliczyć ile pism i rozmów przeprowadziła Dyrekcja, by uzyskać stosowne środki. W końcu otrzymaliśmy część pieniędzy na obiecany remont. W lipcu 2011 roku rozpoczęto prace remontowe.

Generalny remont budynku ostatecznie uniemożliwił prowadzenie w nim zajęć, w związku z czym zajęcia dydaktyczno wychowawcze zostały przeniesione do budynku Zespołu Szkół Chemicznych i Przemysłu Spożywczego w Lublinie (Aleje Racławickie). Remont zakończył się na przełomie 2013 i 2014 roku, a zajęcia szkoły muzycznej przy ul. Narutowicza 32a rozpoczną się od drugiego semestru roku szkolnego 2013/2014.

Autorką tekstu jest pani Danuta Wysok-Janczuk.

 

Od II semestru roku 2013/2014 Szkoła mieści się w budynku przy ulicy Prezydenta Gabriela Narutowicza 32a. Obecnie w Szkole uczy się ponad 700 uczniów, którzy kształcą się pod kierunkiem ponad 100 nauczycieli. Od roku szkolnego 2020/2021 Dyrektorem Szkoły jest Pani Iwona Borcuch (funkcję zastępcy od tego samego roku szkolnego pełni Pan Paweł Gorzel), która kierownictwo nad Szkołą przejęła od Pani Dyrektor Honoraty Pukos oraz Pani Wicedyrektor Teresy Białas.

/Aktualizacja z dn. 8.10.2021